Watch_Dogs zachęca gracza do odkrywania świata gry samemu, bez tutoriali

[-=SETH=-]

Jeśli drażni was sytuacja, kiedy gra prowadzi was za rączkę i po kolei, stopniowo, tłumaczy, jak działa cała mechanika, to rozwiązania zaimplementowane w Watch_Dogs (PS4) powinny was usatysfakcjonować.

Dyrektor kreatywny Jonathan Morin stwierdził, że o ile dużo produkcji ma w zwyczaju wprowadzać użytkownika do świata gry, nie pozostawiając mu szansy na odkrycie czegokolwiek samemu, tak Watch_Dogs nie zamierza podążać w tym samym kierunku. Ubisoft Montreal chce wykorzystać ciekawość i intuicyjne myślenie graczy.

Przeszliśmy długą drogę, definiując, czego powinniśmy gracza uczyć, a czego nie. To był dla mnie duży znak zapytania. Kiedy masz tak bogatą w możliwości mechanikę, stoi przed tobą dylemat związany z wyborem. Możesz wybrać drogę „nauczyciela” i w kilku grach działa to naprawdę dobrze. W tej kategorii umieściłbym przykładowo GTA, gdzie twórcy spędzają sporo czasu na uczeniu cię mechaniki i tego, co jak działa. Osobiście lubię i zarazem tęsknię za typem produkcji, w których gracz był ciekawski i odkrywał część rzeczy sam. Jako producent chcesz, żeby użytkownik zaczął się zastanawiać i miał frajdę z poznawania swoich możliwości.

Jak zatem będzie to wyglądało w Watch_Dogs?

Pojedynczy przycisk odpowiedzialny za hakowanie jest również ikonką tej czynności na ekranie. Nie tłumaczymy od razu, do czego służy. Zaczynasz się zastanawiać: „Hej, a co robi ten przycisk?”. Jedyne, co musisz wiedzieć, to gdzie znajduje się na kontrolerze dany przycisk, reszta to już eksperymentowanie. Dzięki temu udało nam się stworzyć swojego rodzaju naturalność, dzięki której gracz szuka środków wyrażenia siebie, zamiast rozpoczynania kolejnej misji, zrobienia pauzy, przeczytania, o co w niej chodzi i czego musi użyć, żeby ją ukończyć.

W grach z otwartą architekturą świata odkrywanie samemu możliwości mechaniki to zawsze coś miłego i sprawiającego satysfakcję. Oby Watch_Dogs również pod tym względem był tytułem udanym.​

Źródło​